صنعت معدن، بهویژه معدنکاری زغالسنگ، همواره در زمره پرخطرترین مشاغل جهان قرار داشته است. این خطر ذاتی، نه یک تهدید اجتنابناپذیر، که چالشی است که تنها با ایجاد، اجرا و نظارت بر یک سامانه یکپارچه ایمنی میتوان بر آن غلبه کرد. وجود چنین نظامی که بر پایه پیشگیری، آمادگی، واکنش و بازسازی استوار باشد، تنها راه تضمین حفظ و افزایش تولید و سلامت معدنکاران، به عنوان اصلیترین سرمایه این صنعت است.
