مدير توسعه کسب و کار سايپا:
آفريقاي شمالي، آسياي ميانه و خاورميانه مقاصد هدف گذاري شده صادرات سايپا

خبرگزاري تخصصي معدن- بر اساس استراتژي تدوين شده جهت توسعه صادرات سايپا بازارهاي صادراتي جهان شناسايي و اولويتبندي شده اند که مطابق آن آفريقاي شمالي، سپس سيآياس و بعد خاورميانه به عنوان بازارهاي هدفگذاري شده انتخاب شده اند.
خبرگزاري تخصصي معدن- بر اساس استراتژي تدوين شده جهت توسعه صادرات سايپا بازارهاي صادراتي جهان شناسايي و اولويتبندي شده اند که مطابق آن آفريقاي شمالي، سپس سيآياس و بعد خاورميانه به عنوان بازارهاي هدفگذاري شده انتخاب شده اند.
به گزارش معدن نيوز ؛ مومني مدير توسعه کسب و کار گروه خودروسازي سايپا که در تالار گفت و گو و انديشه صنعت خودرو سخن مي گفت با اعلام اين مطلب گفت: ما از حمايت هاي که کشورهاي هم سطح ما جهت صادرات خودرو در نظر گرفته اند محروم هستيم.وقتي که قرار است با کشورهايي مانند ترکيه رقابت کنيم، بايد ببينيم که آيا از حداقل حمايتهايي که خودروسازان ترکيهاي يا اسلواکيايي برخوردارند، برخوردار هستيم؟ در ترکيه، خودروسازان از 100 درصد معافيت مالياتي هم براي طراحي مهندسي و هم صادرات برخوردارند. دولت ترکيه، 2 درصد توليد ناخالص داخلي را براي ايجاد زيرساختها هزينه ميکند و براي سرمايهگذاري در اين صنعت، تامين مالي ميکند، اما ما هنوز جوايز صادراتي خود را هم نگرفتهايم!به عبارت ديگر در شرايط غير عادلانه با دست خالي سايپا به رقابت در بازار هاي خودرو مي پردازد.
وي با تشريح بازار خودرو در جهان گفت: در سال 2010حدود 77 ميليون دستگاه خودرو در دنيا توليد شده است. در صنعت خودرو از ديدگاه صادراتي، کشورهاي جهان را ميتوان به چهار دسته تقسيم کرد:
دسته اول، شرکتهايي هستند که صنعت خودرو ندارند و تنها واردکننده هستند. دسته دوم، کشورهايي هستند که به اندازه نياز داخلي خودشان توليد ميکنند و صادرات ندارند. دسته سوم، کشورهايي هستند که به دليل سرمايهگذاريهاي دولتي و خارجي و نيز مزيتهاي توليدي که دارند، پايگاههاي توليد خودرو شدهاند و به موازات توليد، به صادرات نيز دست يافتهاند. ترکيه،اندونزي، چين، برزيل و اسلواکي از جمله اين کشورها هستند. دسته چهارم، کشورهاي صاحب برند يا به عبارتي غولهاي اين صنعتاند که ژاپن، آمريکا و آلمان و اخيرا کرهجنوبي از اين دستهاند.
وي افزود: کشورهاي دسته سوم، بيشتر تحت تاثير حمايتهاي دولتي و فضاي کلان کسب و کار جهاني هستند و صاحب برند نيستند، اما به هر حال در صادرات موفق بودهاند.
براي مثال، صنعت خودروي ترکيه در سال 1993، نسبت صادرات به توليدش، صفر بوده، يعني اصلا صادرات نداشته است. اين رقم، در عين شگفتي در سالهاي اخير به حدود 70 درصد رسيده است؛ يعني 70 درصد توليدشان را صادر ميکنند. بخش اعظم اين موفقيت، مديون باز کردن فضاي کسب و کار و حمايتهاي دولتي است.
مومني در موردکشورهاي دسته چهارم مثل آلمان و ژاپن گفت:اين کشورها بيشتر برند- محور هستند و اين، خود شرکتها هستند که به چنين جايگاهي دست يافتهاند؛ هرچند که حمايتهاي موثر دولتي نيز در اين کشورها وجود داشته است.
وي در مورد موفقيت هاي صادراتي کره جنوبي گفت:مورد کرهجنوبي، موردي ويژه و قابل بررسي است. در حالي که مصرف داخلي اين کشور، سالي دو ميليون دستگاه است، دو شرکت جهاني اين کشور، يعني هيونداي و کيا، مجموعا در سال 2010، 7/5 ميليون دستگاه توليد کردهاند، يعني 75 درصد توليدشان را صادر کردهاند.
اما ما در کجا قرار داريم؟ شکي نيست که با افزايش ظرفيت توليد خودرو در کشور، بازارهاي داخلي ديگر کفاف پوشش اين توليد را نميدهند و صادرات ديگر براي ما يک انتخاب نيست، بلکه يک بايد و شرط بقاست.