معدننیوز بررسی کرد:
چین اولین استانداردهای انرژی تجدیدپذیر را برای صنایع فولاد، سیمان و پلیسیلیکون تعیین کرد

چین برای اولین بار استانداردهای اجباری انرژی تجدیدپذیر (RPS) را برای صنایع فولاد، سیمان، پلیسیلیکون و برخی مراکز داده تعیین کرده است. بر اساس اطلاعیه کمیسیون ملی توسعه و اصلاحات (NDRC)، این استانداردها درصد مصرف انرژی تجدیدپذیر را برای این صنایع در هر استان مشخص میکنند.
چین برای اولین بار استانداردهای اجباری انرژی تجدیدپذیر (RPS) را برای صنایع فولاد، سیمان، پلیسیلیکون و برخی مراکز داده تعیین کرده است. بر اساس اطلاعیه کمیسیون ملی توسعه و اصلاحات (NDRC)، این استانداردها درصد مصرف انرژی تجدیدپذیر را برای این صنایع در هر استان مشخص میکنند.
این اقدام، که از سال ۲۰۲۵ اجرایی میشود، گسترش سیاستهای قبلی است که تنها شرکتهای فعال در تجارت برق و صنعت آلومینیوم الکترولیتی را شامل میشد.
دیوید فیشمن، تحلیلگر گروه لانتاو، اظهار داشت: «به زبان ساده، صنایع سنگین باید سبز بخرند.»
جزئیات استانداردها:
هدفهای استانی: برای سال ۲۰۲۵، اهداف کل انرژی تجدیدپذیر از ۷۰ درصد در استان یوننان با منابع هیدروپاور فراوان تا ۲۴.۲ درصد در فوجیان متغیر است. اهداف غیرهیدرو (بادی و خورشیدی) در استانهایی مانند مغولستان داخلی، گانسو و چینگهای تا ۳۰ درصد و در چونگکینگ کوهستانی تا ۱۰.۸ درصد تعیین شده است. اهداف برای سال ۲۰۲۶ نیز اعلام شده که معمولاً چند درصد افزایش مییابد.
مراکز داده: مراکز داده جدید در گرههای ملی باید حداقل ۸۰ درصد از برق خود را از منابع تجدیدپذیر تأمین کنند.
مکانیزم قرارداد برای تفاوت: این استانداردها برای محاسبه میزان تولید برق تجدیدپذیر در مکانیزم جدید «قرارداد برای تفاوت» استفاده میشوند که نشاندهنده حرکت به سمت قیمتگذاری مبتنی بر بازار برای انرژیهای تجدیدپذیر است. در این سیستم، دولت به تولیدکنندگان در صورت افت قیمتهای بازار نسبت به سطح تعیینشده، بازپرداخت میکند.
زمینه و تأثیرات:
این اقدام بخشی از تلاش چین برای دستیابی به اوج انتشار کربن تا سال ۲۰۳۰ و کربنخنثی تا ۲۰۶۰ است، در حالی که این کشور در سال ۲۰۲۴ نتوانست به هدف کاهش ۱۸ درصدی شدت کربن دست یابد. چین، که رهبر جهانی در تولید انرژی خورشیدی، بادی و هیدروپاور است، در سال ۲۰۲۵ قصد دارد ۳۸۰ گیگاوات خورشیدی، ۱۴۰ گیگاوات بادی و ۱۲۰ گیگاوات برق حرارتی (عمدتاً زغالسنگی) اضافه کند. با این حال، نرخ بهرهبرداری بادی و خورشیدی در برخی مناطق غربی به زیر ۹۰ درصد رسیده که نشاندهنده نیاز به سرمایهگذاری بیشتر در زیرساختهای شبکه است.
این استانداردها فشار بر صنایع سنگین برای خرید انرژی سبز را افزایش میدهد و میتواند هزینهها را بالا ببرد، اما در عین حال نوآوری و سرمایهگذاری در زیرساختهای تجدیدپذیر را تشویق میکند. برخی تحلیلگران معتقدند که این سیاست نهتنها به کربنزدایی کمک میکند، بلکه اهرم چین در زنجیرههای تأمین جهانی را تقویت میکند، در حالی که اروپا به دلیل وابستگی به مواد معدنی حیاتی چین، از همکاری اقلیمی گستردهتر خودداری کرده است.
چالشها:
فشار بر صنایع: صنایع فولاد، سیمان و پلیسیلیکون، که از نظر کربنی سنگین هستند، با هزینههای بالاتر و نیاز به انطباق با الزامات جدید مواجه خواهند شد.
زیرساخت شبکه: نرخ بهرهبرداری پایین در برخی استانها نشاندهنده نیاز فوری به بهبود زیرساختهای انتقال برق است.
تنشهای تجاری: این سیاست در حالی اجرا میشود که چین با محدودیتهای صادراتی بر عناصر کمیاب خاکی و تعرفههای آمریکا مواجه است، که میتواند زنجیرههای تأمین را پیچیدهتر کند.
این ابتکار نشاندهنده تعهد چین به کربنزدایی صنایع کلیدی است، اما موفقیت آن به هماهنگی بین سیاستها، سرمایهگذاری در زیرساختها و مدیریت تنشهای ژئوپلیتیکی بستگی دارد.