معدن‌نیوز بررسی کرد:

پارادوکس معدنی دولت جدید ایالات متحده؛ تولید بدون تقاضا

پرهام کریمی
پارادوکس معدنی دولت جدید ایالات متحده؛ تولید بدون تقاضا

دولت جدید آمریکا در حالی مسیر تولید مواد معدنی حیاتی را هموار می‌کند که با کاهش تقاضای داخلی برای فناوری‌های پاک، بازار این مواد را تضعیف کرده است. این تناقض می‌تواند امنیت معدنی کشور را به خطر بیندازد.

دولت جدید آمریکا در حالی مسیر تولید مواد معدنی حیاتی را هموار می‌کند که با کاهش تقاضای داخلی برای فناوری‌های پاک، بازار این مواد را تضعیف کرده است. این تناقض می‌تواند امنیت معدنی کشور را به خطر بیندازد.

دولت جدید ایالات متحده با هدف تقویت تولید داخلی مواد معدنی حیاتی مانند لیتیوم، گرافیت و عناصر نادر خاکی، موانع نظارتی را کاهش داده و مسیر صدور مجوزها را تسریع کرده است. با این حال، کاهش تقاضای داخلی برای فناوری‌های پاک، که اصلی‌ترین مصرف‌کننده این مواد هستند، پارادوکسی ایجاد کرده است: تولید افزایش می‌یابد، اما بازارهای مقصد این مواد در حال تضعیف شدن هستند.

به گفته کارشناسان، بهترین راه برای تقویت تولید معدنی، ایجاد تقاضا از طریق بازارهای تولید فناوری پاک در داخل کشور است. اما سیاست‌های جدید، از جمله کاهش مشوق‌های انرژی پاک و توقف پروژه‌های مرتبط، این تقاضا را سرکوب کرده است. میلاد مک‌براید، پژوهشگر موسسه کارنگی، هشدار می‌دهد که این تناقض می‌تواند امنیت معدنی آمریکا را به خطر بیندازد، زیرا کشور در حال باز کردن مسیر تولید و همزمان بستن مقاصد اصلی آن است.

شرکت سیرا ریسورسز، تولیدکننده گرافیت در لوئیزیانا، نمونه‌ای از این پارادوکس است. پروژه ویدالیا این شرکت برای تولید گرافیت باتری‌ساز طراحی شده بود، اما با کاهش تقاضای داخلی برای باتری‌های خودروهای برقی، آینده آن نامعلوم است. دیگر پروژه‌های معدنی نیز با چالش‌های مشابهی مواجه‌اند، زیرا فناوری‌های پاک، که بزرگ‌ترین مصرف‌کننده این مواد هستند، در آمریکا تحت فشار قرار گرفته‌اند.

این در حالی است که دولت جدید با امضای توافق‌نامه‌ای با اوکراین، دسترسی ترجیحی به منابع معدنی این کشور، از جمله نفت، گاز، طلا و مس را به دست آورده است. این توافق، که با هدف تقویت زنجیره تأمین مواد معدنی امضا شده، بر حاکمیت اوکراین بر منابع خود تأکید دارد، اما همچنان نشانه‌ای از تمرکز دولت بر تأمین منابع خارجی به جای تقویت بازار داخلی است.

کارشناسان معتقدند که بدون ایجاد تقاضای پایدار داخلی، افزایش تولید مواد معدنی نمی‌تواند به خودکفایی منجر شود. این پارادوکس می‌تواند آمریکا را در رقابت جهانی برای مواد معدنی حیاتی عقب نگه دارد، در حالی که چین و دیگر کشورها همچنان بر زنجیره تأمین این مواد تسلط دارند.