رشد تولید فولاد میانی در سایه افت ۲۷ درصدی تولید تیرآهن

آمار هشتماهه نخست امسال نشان میدهد اگرچه تولید تیرآهن با افت قابلتوجهی مواجه شده، اما تولید فولاد میانی و برخی حلقههای بالادستی زنجیره آهن و فولاد، روندی افزایشی را تجربه کردهاند.
به گزارش معدننیوز، آمار هشتماهه نخست امسال نشان میدهد اگرچه تولید تیرآهن با افت قابلتوجهی مواجه شده، اما تولید فولاد میانی و برخی حلقههای بالادستی زنجیره آهن و فولاد، روندی افزایشی را تجربه کردهاند.
بر اساس آمار منتشرشده از سوی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، حجم کل تولید زنجیره آهن و فولاد در هشتماهه نخست سال جاری تصویری متفاوت از بخشهای مختلف این زنجیره ارائه میدهد؛ بهطوریکه در حالی تولید برخی محصولات نهایی با کاهش همراه بوده، تولید فولاد میانی و محصولات بالادستی رشد قابل توجهی داشته است.
بر مبنای این گزارش، مجموع تولید محصولات فولادی در هشتماهه نخست امسال به ۱۴ میلیون و ۷۴۲ هزار تن رسید که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته (۱۴ میلیون و ۹۰۵ هزار تن) کاهش ۱.۱ درصدی را نشان میدهد.
در مقابل، تولید فولاد میانی در این مدت با رشد ۵.۴ درصدی نسبت به هشتماهه نخست سال قبل، به ۲۱ میلیون و ۵۰۸ هزار تن افزایش یافته و عملکردی مثبت را ثبت کرده است.
آمارها همچنین نشان میدهد در این بازه زمانی، تولید آهن اسفنجی نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۸.۱ درصد رشد داشته و تولید کنسانتره سنگآهن نیز با افزایش ۸.۲ درصدی همراه بوده است؛ موضوعی که بیانگر تقویت بخش بالادستی زنجیره فولاد است.
نقش شرایط گازی در رشد فولاد میانی
انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در تبیین دلایل رشد تولید فولاد میانی اعلام کرده است: افزایش دمای هوا در پاییز امسال نسبت به پاییز سال گذشته و در نتیجه، عدم اعمال محدودیتهای گازی برای فولادسازان در ماههای مهر و آبان، از مهمترین عوامل تأثیرگذار در افزایش تولید فولاد میانی بوده است.
افت چشمگیر تولید تیرآهن
در عین حال، از ابتدای سال جاری تا پایان آبانماه، تولید تیرآهن با کاهش ۲۷.۴ درصدی نسبت به هشتماهه نخست سال ۱۴۰۳ به ۷۱۴ هزار تن رسیده است. به گفته انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، این افت تولید عمدتاً ناشی از تغییرات انجامشده در خطوط تولید شرکت ذوبآهن اصفهان بوده است.
علاوه بر این، کاهش تولید ورقهای فولادی نیز بیش از هر چیز به رکود بازار داخلی، موانع صادراتی و در عین حال تداوم واردات نسبت داده شده است؛ عواملی که فشار مضاعفی بر تولید محصولات نهایی فولادی وارد کردهاند.