انقلاب در استخراج فلزات باتری با هیدروژن سبز در اعماق دریا
پژوهشگران مؤسسه ماکس پلانک روشی نوین برای استخراج مس، نیکل و کبالت از کف اقیانوس ارائه کردهاند که با اتکا به هیدروژن سبز، آلودگی و ضایعات را به حداقل میرساند.
به گزارش معدننیوز، پژوهشگران مؤسسه ماکس پلانک روشی نوین برای استخراج مس، نیکل و کبالت از کف اقیانوس ارائه کردهاند که با اتکا به هیدروژن سبز، آلودگی و ضایعات را به حداقل میرساند.
پژوهشگران با معرفی روشی مبتنی بر هیدروژن سبز، فصل تازهای در استخراج فلزات باتری از اعماق دریا گشودهاند؛ روشی که میتواند نیاز جهانی به مس، نیکل و کبالت را بدون تخریب جنگلها و تولید میلیاردها تن ضایعات معدنی تأمین کند.
به نقل از وبگاه تِکاِکسپلور، افزایش تقاضا برای فلزات حیاتی در گذار انرژی، پژوهشگران مؤسسه ماکس پلانک را به توسعه فناوری نوینی سوق داده است که یافتههای آن در نشریه معتبر Science Advances منتشر شده است.
طبق برآوردها، تا سال ۲۰۵۰ تنها برای ساخت موتورهای برقی و توسعه شبکههای برق به ۶۰ میلیون تن مس نیاز خواهد بود. همچنین تقاضای جهانی برای نیکل به ۱۰ میلیون تن و برای کبالت به ۱.۴ میلیون تن میرسد؛ ارقامی که نشاندهنده دو برابر شدن مصرف مس و نیکل و پنج برابر شدن نیاز کبالت نسبت به امروز است.
استخراج سنتی فلزات از معادن خشکی با چالشهای بزرگی همراه است. بهطور متوسط برای استخراج هر تن مس حدود ۲۰۰ تن ضایعات تولید میشود و مجموع تولید مس، نیکل و کبالت سالانه حدود ۴ تا ۵ میلیارد تن سنگ و سرباره ایجاد میکند. افزون بر این، جنگلزدایی و بهکارگیری کودکان در برخی معادن کبالت از مشکلات جدی این شیوه استخراج است.
در مقابل، منابع غنی گرههای چندفلزی اعماق اقیانوس—بهویژه در منطقه کلاریونکلیپرتون—ظرفیتی بزرگ برای تأمین کمهزینهتر و پایدارتر فلزات دارند. روش جدید ماکس پلانک بر ذوب این گرهها و احیای آنها با هیدروژن سبز در کورههای قوس الکتریکی استوار است.
این فناوری مزایای قابلتوجهی دارد:
کاهش ۹۰ درصدی انتشار دیاکسیدکربن
صرفهجویی ۲۰ درصدی در مصرف انرژی
کمتر شدن مراحل فرآیند
کاهش ضایعات از ۶۳ میلیارد تن به تنها ۹ میلیارد تن
به گفته دیرک رابه، مدیر مؤسسه ماکس پلانک، استخراج از اعماق دریا هرچند بدون اثر نیست، اما در مقایسه با معدنکاری خشکی بسیار پایدارتر است و حتی مشکلات اجتماعی مانند کار کودکان را برطرف میکند.
عبید منظور، محقق ارشد پروژه نیز توضیح میدهد که این روش امکان جداسازی خالص مس و سپس پردازش آلیاژ نیکل و کبالت را فراهم میکند و بازدهی فرآیند را بهشدت بالا میبرد.
جمعبندی این پژوهش آن است که این نوآوری میتواند به یکی از ارکان اصلی تأمین مواد اولیه برای آینده انرژی پاک تبدیل شود. با این حال، متخصصان تأکید میکنند که هرگونه برداشت از اعماق دریا باید با رعایت کامل استانداردهای زیستمحیطی انجام شود. همانطور که پروفسور رابه میگوید: برای فاصله گرفتن از اقتصاد پرکربن، گاهی گزینههای سخت اجتنابناپذیر هستند.