يک کارشناس زمين شناسي در گفتوگو با معدن نيوز مطرح کرد:
تراش سنگها با قدمت چند هزار ساله
پايگاه خبري معدن نيوز- کارشناس زمين شناسي گفت: تراش روي سنگها و کوهها در کشورمان از قدمتي بسيار طولاني و چند هزار ساله برخوردار هستند و در بسياري از مناطق کشور به چشم ميخورند.
پايگاه خبري معدن نيوز- کارشناس زمين شناسي گفت: تراش روي سنگها و کوهها در کشورمان از قدمتي بسيار طولاني و چند هزار ساله برخوردار هستند و در بسياري از مناطق کشور به چشم ميخورند.
رها صالحي در گفتوگو با پايگاه خبري معدن نيوز بيان کرد: سنگ نگارههاي جربت يکي از مجموعههاي بسيار بزرگ و متنوع هنر صخرهاي در شمال شرق کشور است (خراسان شمالي) که در فاصله هشت کيلومتري شرق روستاي جربت از توابع شهرستان جاجرم قرار گرفته است.
وي تصريح کرد: سنگ نگارهها در منطقه کوهستاني غرب دشت جاجرم واقع شده است پناهگاه حيات وحش و منطقۀ حفاظت شده مياندشت که در فاصله کمي در جنوب جربت واقع شده، يکي از مهمترين زيستگاه يوزپلنگ آسيايي به شمار ميرود.
وي افزود: تمام اين نقوش به شيوه کوبشي با ضربه سنگ يا يک وسيله فلزي نوک تيز فلزي برروي صخرهها نقش شدهاند، نقش انواع حيوانات وحشي مانند کل يا بز کوهي با شاخهاي بلند و منحني، گوزن، پلنگ، مار و… بر روي سنگها ديده ميشود.
صالحي خاطر نشان کرد: به علاوه تصوير انسان به صورت پياده و سواره و با حالات مختلف مانند رقص آييني به صورت فردي يا دسته جمعي يا در صحنه شکار، نقش سگ، شتر، گاو و برخي حيوانات اهلي ديگر نيز در اين مجموعه وجود دارد.
يک کارشناس زمين شناسي تاکيد کرد: برخي عقيده دارند اين نقوش استعارهاي از نيروهاي طبيعت بوده که آگاهي جايگاه انسان در گيتي را پرورش دادهاند، در عوض گروهي نيز معتقدند اين نقوش را چوپانان محل براي سرگرمي و از سر تفنن نقش کرده و آنها را به اصطلاح « نقوش چوپاني» ناميدهاند.
وي اظهار کرد: به نظر ميرسد در نگارهها هر دو تعبير صادق است، يعني قديميترين نقوش که مربوط به مرحله پيش از تاريخ هستند با اهداف آييني و در ارتباط با باورهاي مذهبي ساکنان منطقه شکل گرفته، اما نمونههايي هم وجود دارند که مربوط به دورههاي جديدتر هستند.
وي عنوان کرد: به جرأت ميتوان گفت نقوش بهدست چوپان محلي و تنها براي سرگرمي و گذران وقت، گاهي به تقليد از نقوش قديميتر تبديل به نقش شدهاند.
وي تصريح کرد: سنگ نگارهها در منطقه کوهستاني غرب دشت جاجرم واقع شده است پناهگاه حيات وحش و منطقۀ حفاظت شده مياندشت که در فاصله کمي در جنوب جربت واقع شده، يکي از مهمترين زيستگاه يوزپلنگ آسيايي به شمار ميرود.
وي افزود: تمام اين نقوش به شيوه کوبشي با ضربه سنگ يا يک وسيله فلزي نوک تيز فلزي برروي صخرهها نقش شدهاند، نقش انواع حيوانات وحشي مانند کل يا بز کوهي با شاخهاي بلند و منحني، گوزن، پلنگ، مار و… بر روي سنگها ديده ميشود.
صالحي خاطر نشان کرد: به علاوه تصوير انسان به صورت پياده و سواره و با حالات مختلف مانند رقص آييني به صورت فردي يا دسته جمعي يا در صحنه شکار، نقش سگ، شتر، گاو و برخي حيوانات اهلي ديگر نيز در اين مجموعه وجود دارد.
يک کارشناس زمين شناسي تاکيد کرد: برخي عقيده دارند اين نقوش استعارهاي از نيروهاي طبيعت بوده که آگاهي جايگاه انسان در گيتي را پرورش دادهاند، در عوض گروهي نيز معتقدند اين نقوش را چوپانان محل براي سرگرمي و از سر تفنن نقش کرده و آنها را به اصطلاح « نقوش چوپاني» ناميدهاند.
وي اظهار کرد: به نظر ميرسد در نگارهها هر دو تعبير صادق است، يعني قديميترين نقوش که مربوط به مرحله پيش از تاريخ هستند با اهداف آييني و در ارتباط با باورهاي مذهبي ساکنان منطقه شکل گرفته، اما نمونههايي هم وجود دارند که مربوط به دورههاي جديدتر هستند.
وي عنوان کرد: به جرأت ميتوان گفت نقوش بهدست چوپان محلي و تنها براي سرگرمي و گذران وقت، گاهي به تقليد از نقوش قديميتر تبديل به نقش شدهاند.