عضوکميته بانوان معدنکار خانه معدن ايران در گفت‌وگو با معدن نيوز مطرح کرد:
ايران؛ نهمين توليدکننده بزرگ موليبدن جهان
پايگاه خبري معدن نيوز -عضوکميته بانوان معدنکار خانه معدن ايران گفت: براساس اعلام سازمان زمين‌شناسي امريکا کشورهاي چين، امريکا، شيلي، پرو، مکزيک، کانادا، ارمنستان، روسيه، ايران و مغولستان 10 توليدکننده بزرگ موليبدن در جهان در سال 2011 بوده‌اند.
پايگاه خبري معدن نيوز -عضوکميته بانوان معدنکار خانه معدن ايران گفت: براساس اعلام سازمان زمين‌شناسي امريکا کشورهاي چين، امريکا، شيلي، پرو، مکزيک، کانادا، ارمنستان، روسيه، ايران و مغولستان 10 توليدکننده بزرگ موليبدن در جهان در سال 2011 بوده‌اند.
ندا شريف پناه در گفت‌وگو با پايگاه خبري معدن نيوز بيان کرد: چين، امريکا و شيلي داراي بيشترين ذخائر موليبدن در جهان هستند.
وي افزود: ميزان ذخيره پايه و اقتصادي موليبدنيوم در ايران طي سال‌هاي 1997 تا 2004 به ترتيب 140 و 50 تن برآورد شده است.
او تصريح کرد: همچنين ميانگين توليد موليبدنيوم در ايران در همين دوره 1190 تن بوده که از 1200 تن در سال 1995 به 600 تن در سال 1998، 1600 تن در سال 2001 و 1400 تن در سال 2004 رسيد.
شريف پناه اظهار کرد: سازمان زمين‌شناسي امريکا در آخرين گزارش خود توليد موليبدن ايران را در سال 2011 معادل 3700 تن اعلام کرد. وي خاطر نشان کرد: چندي قبل مديرعامل شرکت ملي صنايع مس ايران اعلام کرد توليد موليبدن ايران در سال 1390 به حدود 5000 تن رسيده در همين حال اين سازمان ذخيره موليبدن ايران را نيز بيش از 50 هزار تن اعلام کرده است.
عضوکميته بانوان معدنکار خانه معدن ايران تاکيد کرد: معدن مس نوچون در منطقه پاريز و در نزديکي سرچشمه استان کرمان داراي بزرگ‌ترين ذخيره فلز موليبدن در ايران است. اين معدن در مجموع داراي 80 ميليون تن ماده معدني مس است. ميزان ذخيره موليبدن در معدن نوچون به 268ميليون تن مي‌رسد و بهره‌برداري از اين معدن بر‌عهده شرکت ملي صنايع مس ايران است.
به گفته وي؛ حدود 450 هزار دلار سنگ موليبدن و کنسانتره‌هاي آن و همچنين 75 ميليون دلار فروموليبدن در سال 1390 صادرات اين محصول بوده است.
شريف پناه عنوان کرد: بر اين اساس سازمان زمين‌شناسي امريکا ايران را با 3700 تن توليد به‌عنوان نهمين توليدکننده بزرگ موليبدن در جهان معرفي کرده است.
وي تصريح کرد: اين آمار و ارقام حاکي از اهميت موليبدن در ايران است. با اين وجود شايد کمتر کسي درباره موليبدن و کاربردهاي آن اطلاعات داشته باشد.
او گفت: در ايران فعاليت‌ها در حوزه توليد و فرآوري موليبدن بيشتر در سايه فعاليت‌هاي صنعت مس قرار گرفته و شايد به همين دليل بسياري از مردم درباره موليبدن و کاربردهاي آن اطلاعاتي نداشته باشند.
اين فعال معدني تاکيد کرد: عنصر موليبدن در سال 1778 توسط کارل ويلهلم شيله، دانشمند سوئدي کشف شد اما تا چند سال پس از آن، موليبدنيت تنها در حد آزمايشگاهي کار مي‌شد. نخستين کاربرد اصلي موليبدن در جنگ جهاني اول بود. در آن زمان موليبدن به فولاد افزوده مي‌شد و نتيجه آن توليد فولادهاي مقاوم در حرارت‌هاي بالا بود که در زره‌پوش‌ها و موتور هواپيماها استفاده مي‌شد.
وي اظهار کرد: اصلي‌ترين منبع موليبدنيت در قرن 19معدني در نروژ بود و در اين معدن موليبدنيت، به‌طور دستي تغليظ مي‌شد. همزمان با جنگ جهاني اول تقاضاي موليبدن افزايش يافت و رشد سريع معدن نروژي نمي‌‌توانست به تنهايي نياز جنگ را برآورده سازد.
شريف پناه خاطر نشان کرد: در سال 1933 چند شرکت معدني فرآيند توليد موليبدن از مس را آغاز کردند و به اين ترتيب دوره توليد موليبدن به عنوان محصول فرعي مس آغاز شد. وي گفت: در طول جنگ جهاني دوم امريکا حدود 90 درصد موليبدن مصرفي دنيا را تامين مي‌کرد. ساير کشورهاي بزرگ توليدکننده موليبدن نيز شيلي، مکزيک و نروژ بودند. در طول سال‌هاي پاياني دهه 1970 قيمت بالاي موليبدن شرکت‌ها را به گشايش معادن جديد و توسعه فناوري‌هاي توليد جانبي موليبدن ترغيب کرد.
شريف پناه اظهار کرد: موليبدن به صورت خالص در طبيعت يافت نمي‌شود و کاني‌هاي معروف آن موليبدنيت، ولفنيت، پووليت، فري موليبدنيت و موليبديت هستند. ساير کاني‌هاي موليبدن شامل آکرماتيت، بلونزيت، چيلاژيت، ائوسيت، ايلسمانيت، ژورديسيت، کواک و نييت، ليندگرنيت و پانريت هستند. وي تصريح کرد: هرچند اين کاني‌ها از اهميت تجاري برخوردار نيستند.
نام موليبدنيم از واژه يوناني (Molybdos) به معني شبيه سرب گرفته شده است. زيرا موليبدنيم به صورت آزاد در طبيعت يافت نمي‌شود. موليبدنيم فلزي است به رنگ سفيد متمايل به خاکستري يا سفيد- نقره‌اي که داراي بيشترين نقطه ذوب در بين عناصر ديگر است. عضوکميته بانوان معدنکار خانه معدن ايران گفت: نقطه جوش آن 4612 درجه سانتيگراد و نقطه ذوب آن نيز 2617 درجه سانتيگراد است. در حالت توده‌اي اين عنصر داراي خواص فلزي تيپيک و رنگ سفيد نقره‌اي درخشنده بوده و درحالت پودري موليبدن به رنگ خاکستري تيره است.
وي افزود: ميزان ذخيره پايه و اقتصادي موليبدنيوم در ايران طي سال‌هاي 1997 تا 2004 به ترتيب 140 و 50 تن برآورد شده است.
او تصريح کرد: همچنين ميانگين توليد موليبدنيوم در ايران در همين دوره 1190 تن بوده که از 1200 تن در سال 1995 به 600 تن در سال 1998، 1600 تن در سال 2001 و 1400 تن در سال 2004 رسيد.
شريف پناه اظهار کرد: سازمان زمين‌شناسي امريکا در آخرين گزارش خود توليد موليبدن ايران را در سال 2011 معادل 3700 تن اعلام کرد. وي خاطر نشان کرد: چندي قبل مديرعامل شرکت ملي صنايع مس ايران اعلام کرد توليد موليبدن ايران در سال 1390 به حدود 5000 تن رسيده در همين حال اين سازمان ذخيره موليبدن ايران را نيز بيش از 50 هزار تن اعلام کرده است.
عضوکميته بانوان معدنکار خانه معدن ايران تاکيد کرد: معدن مس نوچون در منطقه پاريز و در نزديکي سرچشمه استان کرمان داراي بزرگ‌ترين ذخيره فلز موليبدن در ايران است. اين معدن در مجموع داراي 80 ميليون تن ماده معدني مس است. ميزان ذخيره موليبدن در معدن نوچون به 268ميليون تن مي‌رسد و بهره‌برداري از اين معدن بر‌عهده شرکت ملي صنايع مس ايران است.
به گفته وي؛ حدود 450 هزار دلار سنگ موليبدن و کنسانتره‌هاي آن و همچنين 75 ميليون دلار فروموليبدن در سال 1390 صادرات اين محصول بوده است.
شريف پناه عنوان کرد: بر اين اساس سازمان زمين‌شناسي امريکا ايران را با 3700 تن توليد به‌عنوان نهمين توليدکننده بزرگ موليبدن در جهان معرفي کرده است.
وي تصريح کرد: اين آمار و ارقام حاکي از اهميت موليبدن در ايران است. با اين وجود شايد کمتر کسي درباره موليبدن و کاربردهاي آن اطلاعات داشته باشد.
او گفت: در ايران فعاليت‌ها در حوزه توليد و فرآوري موليبدن بيشتر در سايه فعاليت‌هاي صنعت مس قرار گرفته و شايد به همين دليل بسياري از مردم درباره موليبدن و کاربردهاي آن اطلاعاتي نداشته باشند.
اين فعال معدني تاکيد کرد: عنصر موليبدن در سال 1778 توسط کارل ويلهلم شيله، دانشمند سوئدي کشف شد اما تا چند سال پس از آن، موليبدنيت تنها در حد آزمايشگاهي کار مي‌شد. نخستين کاربرد اصلي موليبدن در جنگ جهاني اول بود. در آن زمان موليبدن به فولاد افزوده مي‌شد و نتيجه آن توليد فولادهاي مقاوم در حرارت‌هاي بالا بود که در زره‌پوش‌ها و موتور هواپيماها استفاده مي‌شد.
وي اظهار کرد: اصلي‌ترين منبع موليبدنيت در قرن 19معدني در نروژ بود و در اين معدن موليبدنيت، به‌طور دستي تغليظ مي‌شد. همزمان با جنگ جهاني اول تقاضاي موليبدن افزايش يافت و رشد سريع معدن نروژي نمي‌‌توانست به تنهايي نياز جنگ را برآورده سازد.
شريف پناه خاطر نشان کرد: در سال 1933 چند شرکت معدني فرآيند توليد موليبدن از مس را آغاز کردند و به اين ترتيب دوره توليد موليبدن به عنوان محصول فرعي مس آغاز شد. وي گفت: در طول جنگ جهاني دوم امريکا حدود 90 درصد موليبدن مصرفي دنيا را تامين مي‌کرد. ساير کشورهاي بزرگ توليدکننده موليبدن نيز شيلي، مکزيک و نروژ بودند. در طول سال‌هاي پاياني دهه 1970 قيمت بالاي موليبدن شرکت‌ها را به گشايش معادن جديد و توسعه فناوري‌هاي توليد جانبي موليبدن ترغيب کرد.
شريف پناه اظهار کرد: موليبدن به صورت خالص در طبيعت يافت نمي‌شود و کاني‌هاي معروف آن موليبدنيت، ولفنيت، پووليت، فري موليبدنيت و موليبديت هستند. ساير کاني‌هاي موليبدن شامل آکرماتيت، بلونزيت، چيلاژيت، ائوسيت، ايلسمانيت، ژورديسيت، کواک و نييت، ليندگرنيت و پانريت هستند. وي تصريح کرد: هرچند اين کاني‌ها از اهميت تجاري برخوردار نيستند.
نام موليبدنيم از واژه يوناني (Molybdos) به معني شبيه سرب گرفته شده است. زيرا موليبدنيم به صورت آزاد در طبيعت يافت نمي‌شود. موليبدنيم فلزي است به رنگ سفيد متمايل به خاکستري يا سفيد- نقره‌اي که داراي بيشترين نقطه ذوب در بين عناصر ديگر است. عضوکميته بانوان معدنکار خانه معدن ايران گفت: نقطه جوش آن 4612 درجه سانتيگراد و نقطه ذوب آن نيز 2617 درجه سانتيگراد است. در حالت توده‌اي اين عنصر داراي خواص فلزي تيپيک و رنگ سفيد نقره‌اي درخشنده بوده و درحالت پودري موليبدن به رنگ خاکستري تيره است.