پایداری انرژی و آزمون زمستانی دولت
صنعت ایران بیش از هر زمان دیگر از «بیثباتی انرژی» آسیب میبیند؛ نااطمینانی در تأمین برق و گاز، در قالب بحرانهای فصلی، اکنون تهدیدی مستقیم برای تداوم تولید و اعتبار صادراتی کشور شده است. در چنین شرایطی، وعده رئیسجمهور مبنی بر جلوگیری از قطع برق و گاز صنایع، اگر به سند اجرایی وزارت نیرو و صمت تبدیل شود، میتواند نقطه آغاز بازآرایی در حکمرانی انرژی ایران باشد؛ بهویژه برای استانهایی چون خوزستان که بار اصلی صادرات غیرنفتی و ظرفیت تولید صنعتی را بر دوش دارند.
به گزارش معدننیوز، صنعت ایران بیش از هر زمان دیگر از «بیثباتی انرژی» آسیب میبیند؛ نااطمینانی در تأمین برق و گاز، در قالب بحرانهای فصلی، اکنون تهدیدی مستقیم برای تداوم تولید و اعتبار صادراتی کشور شده است. در چنین شرایطی، وعده رئیسجمهور مبنی بر جلوگیری از قطع برق و گاز صنایع، اگر به سند اجرایی وزارت نیرو و صمت تبدیل شود، میتواند نقطه آغاز بازآرایی در حکمرانی انرژی ایران باشد؛ بهویژه برای استانهایی چون خوزستان که بار اصلی صادرات غیرنفتی و ظرفیت تولید صنعتی را بر دوش دارند.
در سالهای اخیر مشکلات صنعت کشور بیش از آنکه ناشی از تحریم یا رکود جهانی باشد، از ناحیه ناپایداری انرژی بوده است. هر بار که قطعی برق یا افت فشار گاز رخ داده، هزینههایش از سطح کارخانه تا تراز مالی صادرات کشور گسترش یافته است. اقتصاد صنعتی ایران اکنون در مرحلهای قرار گرفته که «پایداری انرژی» نه یک مطالبه صنفی، بلکه پیششرط حفظ بنیانهای تولید ملی است.
وعده رئیسجمهور و مسئولیت وزارت نیرو
تاکید اخیر رئیسجمهور بر عدم قطع برق و گاز صنایع، بیانگر یک چرخش مهم در سیاستگذاری انرژی است؛ گذار از مدیریت بحران لحظهای به پیشبینیپذیری بلندمدت. این تحول باید در قالب سند اجرایی وزارت نیرو و همکاری وزارت صمت معنا یابد. تحقق این وعده مستلزم تشکیل ستاد هماهنگی انرژی صنعتی، بازبینی در اولویتبندی مصرف و تدوین نقشه استانی تخصیص انرژی است.
تابستان ۱۴۰۴؛ هشدار بحران تکرارشونده
تجربه تابستان گذشته، شکاف میان ظرفیت تولید و مصرف برق را آشکار کرد. بر اساس برآوردهای مستقل، کاهش بهرهبرداری و توقف خطوط تولید در صنایع فولادی، سیمانی و پتروشیمی کشور، منجر به زیانهایی در حد دهها هزار میلیارد تومان شد. با آغاز فصل سرد، نگرانی مشابهی درباره تأمین گاز بهویژه در مناطق صنعتی جنوب کشور در حال شکلگیری است.
خوزستان در کانون تصمیم انرژی
استان خوزستان با محوریت فولاد، پتروشیمی و انرژیهای پایه، بخش بزرگی از صادرات غیرنفتی را تأمین میکند. از اینرو، اولویتبندی انرژی باید بر اساس وزن اقتصادی و زنجیره ارزش هر استان تنظیم شود. تضمین سهم پایدار از برق و گاز برای خوزستان، نهتنها حفظ تولید داخلی را ممکن میسازد بلکه مانع افت صادرات در زمستان خواهد شد.