گذار تاریخی نفت آمریکا از شیل به فراساحل؛ تمرکز غول‌های انرژی بر خلیج مکزیک تا ۲۰۲۷

پرهام کریمی
گذار تاریخی نفت آمریکا از شیل به فراساحل؛ تمرکز غول‌های انرژی بر خلیج مکزیک تا ۲۰۲۷

پس از بیش از یک دهه سلطه میادین نفت شیل در ایالات متحده، اکنون جریان سرمایه‌گذاری به سوی حفاری‌های فراساحلی خلیج مکزیک تغییر مسیر داده است. بر اساس برآوردهای رسمی، تا سال ۲۰۲۷ رشد تولید نفت آمریکا عمدتاً از پروژه‌های عمیق‌دریایی ناشی خواهد شد — تغییری تاریخی که با حمایت سیاست‌های فدرال و سرمایه‌گذاری غول‌هایی مانند BP، Chevron و Talos Energy رقم می‌خورد.

به گزارش معدن نیوز، پس از بیش از یک دهه سلطه میادین نفت شیل در ایالات متحده، اکنون جریان سرمایه‌گذاری به سوی حفاری‌های فراساحلی خلیج مکزیک تغییر مسیر داده است. بر اساس برآوردهای رسمی، تا سال ۲۰۲۷ رشد تولید نفت آمریکا عمدتاً از پروژه‌های عمیق‌دریایی ناشی خواهد شد — تغییری تاریخی که با حمایت سیاست‌های فدرال و سرمایه‌گذاری غول‌هایی مانند BP، Chevron و Talos Energy رقم می‌خورد.

تغییر الگوی تاریخی تولید نفت آمریکا

برای بیش از یک دهه، میدان‌های نفت شیل مهم‌ترین موتور رشد تولید در ایالات متحده بودند؛ اما با بلوغ مخازن شیل، افزایش هزینه‌های حفاری و پیشرفت فناوری در اکتشاف‌های عمیق‌دریایی، الگوی تولید تغییر کرده است.

اکنون بخش فراساحلی خلیج مکزیک در حال جایگزینی تدریجی تولید شیل است — تغییری که به گفته کارشناسان «نخستین جابه‌جایی ساختاری بزرگ صنعت نفت آمریکا در قرن ۲۱» محسوب می‌شود.

رشد چشمگیر تولید خلیج مکزیک تا ۲۰۲۷

بر پایه گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA)، تولید نفت خلیج مکزیک از ۱٫۸ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۴ به ۲٫۴ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۲۷ خواهد رسید.

اداره مدیریت انرژی اقیانوسی (BOEM) نیز همین پیش‌بینی را تأیید کرده و نقش سه عامل اصلی را برجسته می‌داند:

۱. تسهیل مجوزدهی فدرال،

۲. کاهش هزینه از طریق فناوری‌های حفاری نوین،

۳. بازگشت میل سرمایه‌گذاری شرکت‌های بزرگ به پروژه‌های عمیق‌دریایی.

 سرمایه‌گذاری ۵ میلیارددلاری BP در پروژه Tiber–Guadalupe

شرکت BP اعلام کرد توسعه پروژه Tiber–Guadalupe را با سرمایه‌ای معادل ۵ میلیارد دلار آغاز کرده است؛ طرحی که با هدف استخراج ۳۵۰ میلیون بشکه نفت خام تعریف شده و ظرفیت تولید روزانه BP را ۸۰ هزار بشکه افزایش می‌دهد.

BP در بیانیه خود اعلام نمود هدف دارد مجموع تولید خود در ایالات متحده را به بیش از یک میلیون بشکه در روز برساند. همچنین، در همکاری با Chevron از کشف موفق میدان Far South خبر داد و تأکید کرد:

«خلیج مکزیک همچنان منطقه‌ای با پتانسیل عظیم رشد برای BP است.»
بر اساس برنامه اعلام‌شده، BP قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ تولید خود از خلیج مکزیک را به ۴۰۰ هزار بشکه در روز افزایش دهد.

 کشف بزرگ Talos Energy؛ میدان «Daenerys»

شرکت آمریکایی Talos Energy از کشف جدید خود با نام Daenerys در خلیج مکزیک خبر داد.

طبق تحلیل Wood Mackenzie (سپتامبر ۲۰۲۵)، این میدان مهم‌ترین کشف نفتی خلیج از زمان Whale (۲۰۱۷) متعلق به شرکت شل محسوب می‌شود.

پیش‌بینی می‌شود میدان Daenerys در اوج بهره‌برداری تا ۶۵ هزار بشکه در روز تولید داشته باشد.

مدیرعامل Talos، پال گودفلو (Paul Goodfellow)، در گفت‌وگو با رویترز اظهار داشت: «تولید نفت فراساحلی نقش فزاینده‌ای در تأمین تقاضای جهانی خواهد داشت؛ در حالی که تردیدها درباره پایداری اقتصادی شیل رو به افزایش است.»

 افت تدریجی کارایی بخش شیل

در سال‌های گذشته، نفت شیل به دلیل چرخه تولید سریع‌تر و هزینه سرمایه‌گذاری پایین‌تر نسبت به فراساحل جذاب‌تر بود؛ اما چاه‌های شیل عمر کوتاه و افت تولید سریع دارند.

با کاهش کیفیت زمین‌های باقی‌مانده و افزایش هزینه حفاری، بسیاری از شرکت‌ها ترجیح می‌دهند سود موجود را میان سهام‌داران تقسیم کنند تا ریسک پروژه‌های جدید را بپذیرند.

به گفته یکی از مدیران ارشد صنعت نفت در نظرسنجی بانک فدرال دالاس: «در قیمت فعلی نفت سود می‌کنیم، اما فضای سیاسی و هزینه‌های بالا ما را محتاط کرده است.»

بازگشت جذابیت به پروژه‌های فراساحلی

بر خلاف شیل، پروژه‌های دریایی اگرچه سرمایه اولیه بالایی نیاز دارند، اما بازگشت سرمایه پایدار و بلندمدت ارائه می‌دهند.

بر پایه اظهارات گودفلو، پروژه‌های فعلی Talos Energy حتی در قیمت ۳۵ دلار برای هر بشکه سودده هستند و با ادامه پیشرفت فناوری، هزینه سر به سر می‌تواند تا ۲۰ دلار در هر بشکه کاهش یابد — در حالی که میانگین هزینه سر به سر نفت خشکی حدود ۴۸ دلار ارزیابی می‌شود.

 پیشی گرفتن خلیج مکزیک از شیل در آمار تولید

داده‌های EIA نشان می‌دهد تولید نفت خلیج مکزیک در سال ۲۰۲۵ به ۱٫۸۹ میلیون بشکه در روز و در ۲۰۲۶ به ۱٫۹۶ میلیون بشکه در روز می‌رسد.

در همین دوره، رشد تولید نفت خشکی (به‌جز آلاسکا) تنها ۱۹۰ هزار بشکه در روز برآورد شده است — کندترین نرخ رشد از سال ۲۰۱۰ (به استثنای رکود کرونایی).

مؤسسه Energy Aspects نیز تأیید می‌کند بخش فراساحل می‌تواند کاهش تولید شیل را جبران کند؛ به‌شرطی که خط‌مشی‌های حمایتی فدرال در حوزه حفاری ادامه یابد.

 نقش سیاست انرژی فدرال آمریکا

سیاست فعلی دولت ایالات متحده بر افزایش تولید داخلی انرژی و تسهیل صدور مجوزهای حفاری متمرکز است. این رویکرد بهره‌وری حفاری در خلیج مکزیک را افزایش داده و سرمایه‌گذاری شرکت‌ها را تسریع کرده است.

با این حال کارشناسان هشدار می‌دهند تغییر ترکیب سیاسی در واشنگتن و بازگشت سیاست‌های زیست‌محیطی سخت‌گیرانه می‌تواند روند فعلی پروژه‌های دریایی را کند سازد.